3 vluchten voor de prijs van 4

-het heeft even geduurd, maar had niet veel toegang tot internet
komende tijd hoop ik weer up to date te komen-

Net nu de reggea steeds beter begint te klinken is het tijd om na 2 maanden het land waar de politie zelf niet handsfree beld en waar ze drempels op onverharde wegen leggen, te verlaten.

Ik ben er achter gekomen dat Suriname meer op de Caribbean georrienteerd is. Aangezien ik uiteindelijk terug vlieg vanuit Cuba heb ik besloten om daarom naar het noorden te reizen in plaats van naar het zuiden.

De Caribbean.. veel eilanden, maar nog meer water. Tijdens het zoeken naar manieren om van eiland naar eiland te hoppen kom ik de mogelijkheid tegen om op een zeilboot mee te varen. Aangezien ik altijd al wilde leren zeilen stuur ik een mailtje. Als ik binnen een paar dagen in Dominica kan zijn kan ik mee!
Nou zou je denken dat je hier wel makkelijk kan komen, het niet zo heel ver weg. Maar de goedkoopste vluchten gaan via Florida, of zelfs Canada waarbij je 5x moet overstappen. Het is even zoeken maar dan vind ik een optie in 3 vluchten. Van Paramaribo naar Trinidad en Tobago, naar Barbados, naar Dominica.

De laatste avond in bed kijk nog een keer naar een gekko die muggen vangt door heen en weer te springen tussen de muur en mijn klamboe. Om 2:30h gaat mijn wekker. Even later komt de bus me ophalen. Ik neem afscheid van Roy en Erik, die speciaal zijn wakker geworden om me uit te zwaaien.
Ik ben de eerste in de bus en we gaan op zoek naar de volgende passagiers. Maar de busshauffeur kan het guesthouse niet vinden. Na ruim een half uur geeft ie het op en gaan we naar het volgende hotel. Je zou je vliegtuig maar moeten halen...

We komen toch op tijd op vliegveld Zanderij. Ik ben benieuwd of het problemen opleverd omdat ik nooit een stempel bij de imigratiedienst gehaald heb. Maar ze kijken niet op of om. Vlak voordat we landen in Port of Spain komt de zon op. Ik heb hier een overstap tijd van ongeveer 2h. De vlucht naar Barbados vertrekt ook optijd en alles gaat comfortabel. In Barbados moet ik langs de immigratie, want ik ga hier verder met een andere maatschappij. Dus zelf de bagage oppikken en weer inchecken. Ik heb bijna 4h de tijd dus dat moet allemaal wel lukken.
Bij de balie van Liat krijg ik mijn boarding pas en dan denk ik even iets te gaan lunchen. Maar ik word terug geroepen door de vrouw achter de balie. Ze kan me niet laten gaan omdat ik geen vlucht uit Dominica heb. Ik zeg dat ik daar op een boot verder ga, dus dat ik geen vlucht nodig heb. "Dat kan niet.. écht niet.." Ik zeg dat dat heel goed kan en dat ze daar op me wachten. De manager moet erbij gehaald worden.
Ze kan me niet laten gaan, zonder dat ik een ticket uit Dominica heb, want anders sturen ze me daar terug en word zij ontslagen. De enige manier is een goedkoop ticket van Dominica naar een Europees eiland te kopen. Mijn Caribbean topo is nog niet ontwikkeld, dus als ze wat eilanden in het gesprek strooit, haal ik steeds mijn schouders op. Ik vraag naar de goedkoopste. Maar daar kan ze niet op zoeken. Ze vind iets voor 121 euro. Dat vind ik nog te veel, dus ze stuurt me naar haar collega die dan maar even verder moet zoeken. De chaggerein heeft al helemaal geen zin om elke datum in mei steeds los in te voeren, dus ik stel voor dat ik zelf wel even ga zoeken als ze ergens wifi hebben. Net buiten de het vliegveld heb ik net 1 streepje wifi. Dus lekker met mijn telefoon van die zware websites bezoeken.. De klok van mijn telefoon die zichzelf aanpast aan de lokale tijd, geeft aan dat ik nog genoeg tijd heb. Na een tijdje komt de vrouw van de balie er aan en zegt dat ze mijn boardingpas terug wil en voordat ik iets kan zeggen trekt ze hem zo uit mijn borstzakje.. Dus..

Het lukt me niet om iets veel goedkopers te vinden dus ik loop terug naar de balie om toch dat ticket van 121 euro van Dominica naar Martinique te kopen.
"Nee kan niet meer. Je bent te laat. Checking in voor mijn vlucht naar Dominica is zojuist gesloten" WHAAT?? "Hij vertrekt in 30 minuten en we hebben je boarding pas geannuleerd, hier ligt je tas. De volgende vlucht is vannavond.
Nu word ik brutaal en zeg dat ik de manager wil spreken. "Maak dat telefoontje!"
Ik zeg dat ik de vlucht naar Martinique nu wil kopen en met deze vlucht mee moet! Ze geeft toestemming om met toch in te checken. Terwijl de ene persoon me inchecked, regeld de ander een ticket. Dan krijg ik mijn paspoort en creditcard in mijn handen gedrukt en schreewt ze: "Gate 9, you better run!"

Ik ren en kom bij een giga rij voor de pasport control. Tik tik tik. Mijn hart klopt in mijn keel en de tijd loopt door. Als ik door deze rij ben heb ik nog 15 min. Dan duikt de rij op voor de bagage check. Dit gaat zeker langer dan 15min duren.. Ik vraag een man met een badge die tegen de muur leunt of er een snellere manier is.. Hij haalt zijn schouders op. Ik roep een vrouw van de bagage check.. 'Is there a way to get trough?' Ik mag voor en de scheve blikken van de mensen in de lange rij kunnen me niks schelen. Alles weer uit mijn zakken halen.. Door de stress vergeet ik mijn telefoon dus moet ik nog een keer en nog extra gefouilleerd worden.

Ik pak alles snel terug en begin weer te rennen zonder mijn riem om.. Ik heb niet kunnen lunchen en dat merk ik. Gister droeg ik deze broek nog zonder riem maar dat gaat nu echt niet.. Gate 9. Ze tellen af vanaf 12 dus dat kan niet ver zijn.. FOUT! Moet zelfs buiten om. Alle beveiliging kijkt als ik men mijn handen vol rennend mijn riem probeer om te doen. BAM!! De deur van de gate gaat naar buiten open.. Natuurlijk. Ik vlieg tussen de stoelen door met nog meer vreemde gezichten die me aankijken naar de service attendant bij de boarding desk. De deur is dicht en er staat niemand meer. Ik laat met een zielig hondengezichtje mijn boardingcard zien.. Hij schud nee..

..ze zijn nog niet geboad. Dus alle mensen die daar zitten te wachten wachten op dezelfde vlucht die ik moet halen. Ze gapen me aan als ik alles in mijn zakken terug stop en mijn riem uiteindelijk om kan doen. Even later word de vlucht officieel vertraagd. Pfff..

De vlucht word nog een keer vertraagd. 16:20 zal ie gaan. Dat is 3h later dan gepland en ik had rond 16h afgesproken dus ik hoop dat de skipper op me wacht.
Omdat we zo veel vertraagd zijn krijgen we eten aangeboden. We lopen in een lange sliert mensen naar de foudcourt waar we een voor een bij een balie eten kunnen bestellen. Dit gaat de vlucht zeker nog meer vertragen. Als ik aan de beurt ben om te bestellen sta ik niet op de lijst van passagiers..

Maar als ik mijn boarding pass laat zien mag ik toch wat eten bestellen. Als we terug komen bij de gate vraag ik voor de zekerheid of ik wel op de lijst sta en dan vooral in verband met mijn bagage. 'Als ik een boarding pass heb, moet alles goed komen'

We kunnen boarden en de vlucht duurt precies een uur. Het vliegveld van Dominica is heel klein. Er kunnen hier alleen kleine vliegtuigjes landen en het gebouw van de luchthaven is ongeveer zo groot als een gymzaal. Er stappen 5 mensen uit en de rest reist door naar Antigua. Natuurlijk weer problemen bij de douane over mijn verblijfplaats op een boot.

Er is een bagageband zo groot als een kleine draaimolen op de kermis. Aan een kant is een roldeur waardoor je het vliegtuig ziet staan en het personeel de tassen uit het vliegtuig ziet halen. Ze leggen ze er aan de ene kant op en aan de andere kant haalt iemand ze er voor je af. Hij staat er echt alleen maar voor de sier, want het maakt geen verschil als ze het gelijk voor je op de grond zetten.

Ik ben de enige passagier die naar Portsmouth moet, dus word het een taxi. Ik kom om 20h aan bij cafe Big Papa's, 4h later dan gepland maar gelukkig komen Francesco (de skipper) Michaela (zijn vrouw) en Daniel een Duitse jongen die ook net als ik vandaag aangekomen is en ook een maand op de boot zal verblijven.

Tijd voor een biertje!

(laatste surinaamse uitspraak: '... toen gingen die 2 mannen vechten en die ene trok zijn vuist om hem te slaan...'