Over leven

Bedankt voor alle reacties op de posts tot nog toe, vind het super leuk!

Het duurde wat langer voordat ik weer een nieuwe blog post geschreven had, maar ik moest mijn band plakken. Ja, ook in Suriname gebeuren de normaalste dingen. Gelukkig knalde mijn band precies voor de deur, dus hoefde ik alleen een stukje door de tuin met mijn platte band.

Daarnaast is het internet ongeveer zo betrouwbaar als de NS, het komt wel, maar je weet niet wanneer..

We zijn net terug van de vreemdelingen politie, dat is een klein uurtje fietsen, want je moet je dus blijkbaar binnen een week na aankomst melden. Dan krijg je nog een extra stempel in je paspoort en dan.. ja dan weet ik ook niet wat het verschil is eigenlijk. Maar om die stempel te krijgen moet je dus een vliegticket het land uit hebben. En die heb ik niet. Dus Erik kreeg na lang wachten zijn stempel, maar omdat mijn ticket vanaf Havana naar Amsterdam is en omdat die vlucht niet binnen 3 maanden na aankomst in Suriname plaatsvind krijg ik geen stempel. Ik moet dus eerst een ticket het land uit hebben voordat ik me weer daar kan melden. Dus nu moet ik een busticket gaan scoren naar het land waar ik hierna naartoe ga (nog geen idee wat dat word en wanneer), maar die koop je in de bus als je gaat, dus dat word ook leuk.

Vorige keer dat ik schreef dacht ik dat de regentijd begonnen was, maar een dag later begon het pas echt te regenen en dat heeft 5 dagen geduurd. Ze zeiden dat het een maand zou duren, maar gelukkig is het de laatste dagen weer zo goed als droog. De klimaat veranderingen zijn hier goed te merken, want vroeger wisten ze precies wanneer de regentijd begon en hoe lang die zou duren, maar de laatste jaren is het weer helemaal van slag. Erik was even langs de KLM geweest om zijn ticket te verlengen, hij blijft ook nog 2 weken langer nadat we klaar zijn met lesgeven en toen hij terug kwam stond er dus 20cm water in onze straat. Ondanks dat ie een paraplu bij zich had was ie toch van top tot teen zeik nat! Toen we van de week een keer terug kwamen van les geven, waren we al op straat onze schoenen aan het uit doen om de laatste meters naar huis te kunnen maken, maar toen stopte er een busje die ons een lift van 100 meter gaf! Toffe gasten hier hoor!

Maar ook weirdo's! Om 's avonds gevarieerd warm te eten is vrij lastig. De meeste restaurantjes sluiten rond 16h. We fietsten door een straat op weg naar 'het restaurant bij de grote boom' wat ons al meerdere keren was aangeraden, maar tot nu toe altijd gesloten was als we er langs kwamen. Ze waren open, maar ze hadden helemaal niks vegetarisch te eten. Aan de overkant van de straat ook niks vega's op het menu. We stopten bij een groot chinees restaurant en parkeerde onze fietsen, ik stond al bij de deur te wachten tot Erik ook zijn fiets op slot had toen er een vrouwtje aangelopen kwam. Ik dacht dat ze zou gaan zeggen dat we daar onze fietsen niet mochten parkeren, maar toen ik de deurklink vast had om naar binnen te gaan draaide ze doodleuk het bordje 'OPEN' om naar 'CLOSED'. Ze gaf er nog een lachje bij en liep weer weg...

Verderop een andere Chinees, waar het schoonmaak doekje nooit hoger dan de tafels was geweest konden we nog wel bestellen, maar toen het eten kwam konden we het alleen maar meenemen, want ze gingen nu sluiten. Toen zijn we op de stoep voor de deur gaan zitten. Ik moest toch weer naar binnen want ze hadden me alleen een lepel gegeven om mijn noodles te eten. Als ik met een vork weer buiten naast Erik ga zitten komt ze ook naar buiten en zegt ze dat we best binnen mogen zitten.. het is goed.. we zitten lekker. RAARRR!

Dan zou je zeggen dan ga je toch zelf koken? Maar het gasfornuisje dat we hebben gaat steeds vanzelf uit als de wok er een paar minuutjes op staat. En doordat de gasdruk sowieso heel laag is merk je dat pas als de spinazie zelfs na 10minuten niet slinkt.. daarnaast pas er ook geen pannetje meer naast als de wok op het gasfornuis staat. Ook het aanbod van verse groente is redelijk beperkt. En klantvriendelijkheid is soms ook ver te zoeken. Als ik mango's wil afrekenen bij de kassa word ik zoals wel vaker eerst straal genegeerd door de verkoopster. Ik zeg wel goeie dag als ze eindelijk de mango's aanslaat. Geen respons. Als ze de bon uit de kassa pakt zegt ze iets dat lijkt op 'hoe gaat het?', dus ik zeg vragend: 'wat? Hoe gaat het?' Ze knikt en glimlachend zegt ze: 'Ja'. Ik verbaasd.. Ja goed! Met jou? .. Geen respons. Ik krijg mijn wisselgeld en that's it..!?!

Ook met bier halen. We hebben dus al afgeleerd om gelijk een hele krat te halen, maar ook als je gewoon 2 flessen weer wil inleveren voor het staatsiegeld heb je het originele aankoopbonnetje nodig. En elke keer dat we met 2 lege flessen en een bonnetje aankomen lijkt het alsof ze hun eigen systeem niet snappen. Ik leg dan maar weer uit dat dit het bonnetje is voor de twee flessen zonder dop en dat we nu die 2 flessen met dop die ernaast op de toonbank staan weer mee willen nemen. We staan dan te wachten bij de kassa op iemand die achter uit de winkel moet komen om het bonnetje te bekijken. Dit is dus weer iemand anders dan de extra persoon die bij de kassa staat die het nieuwe bonnetje moet controleren en signeren...

Aan de waterkant hebben we tot nu toe wel heel goed gegeten, maar ook daar moet je echt super duidelijk zijn. Als ik vraag naar bami met een mix van alle vegetarische dingen die in de display liggen, moet ik toch stuk voor stuk aanwijzen wat ik wil. En dan telkens bij alles vragen of het vegetarisch is. 'Maar je eet toch wel halal kip?' -'Nee', zeg ik. Wrijvend over d'r kin zegt ze: 'Oh ik dacht dat je moslim was, want die kweken altijd zo'n ding'

Afgelopen zondag zijn we naar een biologische boerderij geweest. Super leuk! Erik kent de zus van de eigenaar dus had ie een afspraak gemaakt. We kregen speciale kruidenthee en daarna een rondleiding. Hij vertelde veel over de super gezonde kruiden Marve (zuiverd bloed en vernietigd ziektes), Moringa (bomvol vitamienen en proteinen) en Zuurzak (zou goed zijn tegen borstkanker en het zelfs genezen). Voor meer info check z'n site: http://www.pikinsranan.net/

Sindsdien drinken we dus Marve thee en strooien we gedroogde Moringa over ons eten.

Zondag de regen getrotseerd en weer met de boot de Suriname rivier over, maar nu naar het zuiden gefietst richting Peperpot. Dit is een natuurpark van WWF. We kwamen iets te laat aan om nog een toegangskaartje te kopen voor de 'trails', maar we konden wel door fietsen naar de oude koffie plantage fabriek. Een hele mooie plek, waar een Nederlandse ondernemer helaas bezig is om allemaal nieuwe huisjes neer te zetten. Die komen dan in de verkoop. Het is goed dat iemand die oude gebouwen renoveert, alleen de charme gaat er wel af als er straks allemaal vakantiepark woninkjes omheen staan ipv jungle bomen.

We zijn nu precies op de helft met de lessen. En het gaat nog steeds super goed! We hebben 6 mensen in de ochtend groep en 6 mensen in de avond groep. Over het algemeen zijn ze er allemaal altijd. Op tijd komen blijft moeilijk, maar sommige studenten moeten gewoon werken of moeten de kinderen eerst ophalen/wegbrengen voordat ze naar school komen.

We hebben een les gewijd aan OneMinutes en na enkele voorbeelden te laten zien en bespreken hebben ze allemaal een filmpje van precies 60 seconden gemaakt. Een andere les ging over verhaal en kregen ze 3 ingredienten, 'iemand met zijn ogen dicht', 'gebroken glas' en 'een telefoon'. Hier moesten ze dan in 2 groepen een verhaal bij verzinnen en dat filmen. Tijdens de les over montage kreeg iedereen een vuilniszak en moesten ze een spannend filmpje maken in 5 shots van max 20 seconden. Gister ging het over geluid. We beginnen elke les altijd met korte filmpjes of fragmenten uit bekende films. Gister onder andere een geweldige docu over het sound design van WALL E (http://youtu.be/NsfbXGDw_aA). Daarna werden de studenten in 2 groepjes opgesplitst en iedere groep kreeg een geluid. Ze moesten een beeld verzinnen en filmen bij dat geluid. Daarna kregen de groepen elkaars beeld, zonder geluid en moesten ze bij het beeld weer geluid zoeken en opnemen. Daarna hebben we alles gekeken en besproken. De reacties op de gezichten van de studenten waren geweldig. En we hebben ook al van verschillende mensen te horen gekregen dat ze het zo leuk vinden. Dat blijkt ook wel als de meeste van de studenten eigenlijk al afgestudeerd zijn en dus totaal vrijwillig komen.

We zijn inmiddels ook het verhaal aan het ontwikkelen per groep voor de 'eindfilm' en volgende week gaan we op gesprek bij de grote baas van de bioscoop hier om te kijken of we die 'eindfilmpjes' daar kunnen vertonen!


Nog een lesje Surinaams: Als wij 'Goeiedag' zeggen tegen iemand, reageren ze stevast met 'Ja ja ja'. Alsof ze het woord even vergeten zijn..