India went nooit
Door: Niels
Blijf op de hoogte en volg Niels
05 Mei 2008 | India, New Delhi
10 April
Tijdens het tandenpoetsen naar een vette onweersbui zitten kijken en toen nog 2 uurtjes geslapen. 4h gaat de wekker alsweer om de taxi naar het station te nemen. Gelukkig zijn we niet alleen. Samen met Res, Hannah en Rick gaan we met een 12h durende treinreis naar Mumbai. Als we daar aankomen weten we gelijk weer dat we in India zijn. We worden overvallen door Rikshaw drivers en Taxishauffeurs, die je voor veel te veel geld naar je bestemming willen brengen. We zijn ook wel een makkelijk doelwit, 4 blanken met grote rugzakken. Na bijna een maand in Mumbai gezeten te hebben weet ik aardig hoe het werkt. Maar toch vinden ze weer een manier om me te naaien. We nemen 2 rikshaws eerst gaat er een zijn remkabel vervangen in onze tijd. Dan verwisselen de bestuurder enkele keren van rikshaw. En na 30 minuten als we er eigenlijk al hadden moeten zijn gaat er een rikshaw kapot. Op de meter staat dat we 250 Rupees moeten betalen. De ene wil de ander naar een reparateur duwen dus die moeten we ook betalen en 2 nieuwe rikshaws vinden. Omdat we niet zijn gebracht waar we moeten zijn willen we niet het hele bedrag betalen. Omdat er iets gaande is staan er gelijk 6000 Indiers omheen die zich er allemaal mee bemoeien. Als ik Merwin bel om uit te leggen wat er aan de hand is en hij met een van de rikshawdrivers praat komt hij erachter dat we helemaal omgereden zijn. Dus hard genaaid!!!
Het is super vet om Merwin weer te zien na 6 weken. We nemen afscheid van Res omdat hij een vliegtuig terug naar Zwitserland pakt. En Rik, Hannah en ik kunnen vanacht bij Merwin slapen.
11 April
Vandaag bij Merwin zijn tante gegeten. We hadden echte Goaase worst meegenomen uit Goa en die hebben zijn moeder en tante heerlijk klaargemaakt. Onderweg naar zijn tantes huis zien we nog een heftruck op de snelweg rijden en word er een man geplet tussen een bus en ONZE Rikshaw. Hij had een plastic zak in zijn hand met een handzaag erin, die nu in onze rikshaw staat en bijna Hannah d'r been open gehaald heeft. De man staat weer op en komt de zak halen, waarna hij wegstrompeld...
12 April
Vandaag eindelijk naar de Croffort market in Mumbai geweest, wat een chaos. India is een vrij smerig land, er zijn hier geen prullenbakken, iedereen flikkert alles gewoon op straat. Maar soms kijk je wel even waar je op staat. En ik sta dus op een dooie papegaai...
13 April
Het is goed om weer terug te zijn in Mumbai, uit eten geweest met vrienden die ik hier gemaakt had. Op de weg terug rijden we op de snelweg een vrouw aan die de snelweg over wil steken. Maar de rikshawdriver rijd door. Dit is beter voor hem en voor ons, want als we stoppen kan hij opgepakt worden en wij verwantwoordelijk gehouden worden omdat we 'westers' zijn en dus betalen voor alle kosten die gemaakt moeten worden. VET BIZAR!
14 April
Natuurlijk heeft het vliegtuig vertraging, maar om 12:45 komt Chantal door de terminal naar buiten. Super om haar weer te zien NATUURLIJK! We gaan naar Merwin thuis, waar ze kennis maakt met het Indiase eten.
15 April
Even door Chantal d'r tas gelopen en alle overbodige spullen eruit gevist (was niet al te veel :p). Want we gaan naar het postkantoor, wat spullen van mij naar huis sturen en dan kunnen die dingen ook gelijk terug, hoeven we dat niet te sjouwen. Veel te veel betaald natuurlijk en weer uren lang wachten.
's Avonds eten we bij Merwin zijn Moeder thuis. Dat is toch wel speciaal om bij een gezin thuis te eten.
16 April
Vandaag moet ik dan toch echt afscheid nemen van Rick. Na 11 weken samen gereisd te hebben gaan we nu ieder een eigen kant op. Hij naar Varanasi en wij naar Jaipur. BYE RICK, WE HAD A AMAZING TIME!!!
Samen met Hannah paken Chantal en ik de trein naar Jaipur, waarin we met nog 3 andere 'blanken' (Ida, Britney en Hailey) een kompartiment toebedeeld krijgen. Voor het eerst een goede maaltijd voor een eerlijke prijs in de trein. Omdat de reis 19h duurt is het wel lekker dat we een bed hebben. 3 bedden boven elkaar ik ga deze keer in de bovenste.
17 April
In Jaipur ontmoeten we een goede vriend van Hannah (ook uit UK) en zitten we in het zelfde hotel. Ida is ook met ons meegekomen. We gaan met zijn allen naar de Monkey Temple (hadden we ook al in Hampi) en ook hier stikt het weer van de aapjes. Ik heb honger en koop een paar bananen maar ik kan ze alleen per kilo kopen en zoveel honger heb ik nou ook niet. Dus gaan de bananen mee de berg op. En krijg ik dus heeeeeeeeeel veel aandacht van de aapjes. Mooie zonsondergang gezien en op de terugweg moeten we langs een paar 'shops' omdat dat in de korting zit die de rikshaw driver geeft. Hij krijgt namenlijk provicie van de 'shops' die wij bezoeken. Ookal kopen we niks. Maar we kopen toch wat. We laten allebei een fishermans pants op maat maken, die zijn dan morgen af. Chantal een blauwe en ik een bruine.
18 April
Vandaag gaan we lopen naar het 'Pink Fort', het centrum van Jaipur. Het is gewoon een grote bazaar. We struinen van winkel naar winkel en van shop naar shop. De meeste shops verkopen maar 1 ding. Allen pepers, of alleen ijzeren pannen of alleen suiker. Maar dan wel in 10 verschillende soorten. En omdat we geinteresseerd staan te kijken en foto's aan het maken zijn, mogen we ook proeven, SWEET!
Krijgen nog thee aangeboden, maar die persoon probeert natuurlijk ook weer wat te verkopen. Maar we maken een goede deal (voor ons gevoel..)
19 April
Omdat ik in middels een baartje heb, word ik regelmatig Ali Baba genoemd. Of mensen zeggen gewoon: 'Nice beard!'
Rikshawdriver komt vandaag ook met zijn grappen tevoorschijn.
There is one problem in India....
...NO problem.. HAAHAHAHA.
We gaan naar Janter Mantar dat is een Opservatory. Hier konden ze sinds heel vroeger al precies de horoscopen aflezen. We krijgen een rondleiding en dat is zeker de moeite waard, want anders kan je nooit raden waar al die mooie vormen voor zijn en hoe ze werken.
De gids zegt dat je voor 50 Rupees een horoscoop voor je kan laten maken, maar als we daarnaar opzoek gaan vinden we alleen eentje die een simpele voor 600Rs wil maken. Een uitgebreide kost 3000 PER PERSOON!!
Voor de zonsondergang van vandaag gaan we naar Tiger Fort, ook weer op een berg. Weer een schitterende zonsondergang. Op de terugweg weer langs 'shops' om de discount van de Rikshaw driver te krijgen. Ida gaat al bijna naar huis dus die wil toch wel dingen kopen. Alleen de shops waar ze je naartoe brengen zijn belachelijk duur. Maar ze wil toch hier dingen kopen, ze is slecht in afdingen en ik vind het leuk, helemaal als het toch niet voor mezelf is. En het gaat er hard aan toe. Uitendelijk krijgen we alle spulletjes voor een redelijke prijs. Ida super blij en de verkoper noemt mij een 'dangerous man'...
20 April
Vandaag heeft Chantal last van reizigers diarietus en kunnen we dus niet naar Pushkar. We hebben alleen geld gepint en verder gechilled...
21 April
Vandaag dus toch met de bus naar Pushkar. Hannah was gister al gegaan, dus zij had al een hotel gevonden. Als we de bus uitstappen weer overvallen door mensen met visite kaartjes voor hotels en rikshaw drivers... altans dat denken we, maar als we een rikshaw driver hebben verteld naar welk hotel we willen blijkt het hij een kar te hebben die die met de hand duwt. Omdat we de weg niet weten, gaan we er toch maar op zitten. Het is gelukkig niet zo ver.
De man van het hotel is een vriendelijke man en hij heeft net een videocamera gehad van een vaste gast. Hij weet alleen niet hoe dat werkt en heeft dus geluk dat ik er ben. Ik heb al een beetje ervaring met het uitleggen van 'hoe camera's werken' aan leken, uit afrika.
Pushkar is een verschrikkelijk touristish dorpje met een heilig meer. Je moet op 30 feet afstand je schoenen al uit doen en op sommige plekken mag je er alleen naartoe als je een donatie maakt. We vinden toch een plek om er gratis naar toe te kunnen en GATVER WAT EEN SMERIG MEER. Het is nog groener als gras en daar komen dan allemaal Hindu's naartoe om zich te wassen en te aanbidden. GATVER! :)
's Avonds uiteten, het restaurant waar we zitten blijkt naast een plek te zitten waar een bruiloft word gevierd. En we hadden al tig bruiloft stoeten door het dorpje zien komen en die maken heeeeeeel veeeeeeeeeel lawaai! En dan moet ik ook nog eens het langst op mijn eten wachten. Als ik mijn eten krijg hebben de andere hun bord al HELEMAAL leeg.
22 April
Vandaag met de bus naar Sikar. Je raakt een beetje gewent aan het verkeer hier. Haast niet te omschrijven (misschien wel te omschrijven, maar niet te bevatten) je moet het gewoon meemaken. Maar doe toch een poging. We rijden op een 2 baans weg. Aan beide kanten een vluchtstrookje van iets minder dan een meter breed. Hier rijden over het algemeen de motorrijders op. We rijden dus in een bus, we worden ingehaald door een andere bus, die word weer ingehaald door een auto en dat terwijl er een auto en motor ons tegemoed komen...
Het mooie hier is dat iedereen heel de tijd toetert, maar er ook rekening mee houd dat dit gebeurt. Dus gewoon een beetje inhouden en heeeel, heeeeeeeeel, maar dan ook heeeeeeel dicht langs elkaar.
Van Sikar met de bus naar Nawalgarh. Als we aankomen is het al donker en we proberen een rikshawdriver zo ver te krijgen om ons naar een goedkoop hotel of guesthouse te rijden.
(Inmiddels hebben we Ida gedumpt en ingewisseld voor Jackie=oude freak) Hij brengt ons door donkere steegjes en straatjes naar veel te dure plekken en weet niet wat hij met ons aan moet. Hij spreekt geen woord engels dus we moeten telkens iemand opzoeken die wel engels spreekt. Als we dan maar weer terug willen waar we vandaan komen, vinden we toch nog een vrij goedkoop hotel. Goed eten en volgens mij zijn wij de eerste 'westerse' gasten die hij heeft in dit hotel. Ik zie ook voor het eerst personeel 'snelwandelen'.
's Nachts valt de stroom 2x uit en dan is het heeeeeeeel heet zonder ventilator. (we zitten in de woestijn)
23 April
We willen hier een Camel track doen door de woestijn maar als we er naar vragen blijkt dit toch wel heel duur te zijn. We besluiten naar Mandawa te gaanom het daar nog eens te vragen. De hotel eigenaar helpt ons in de verkeerde bus, maar gelukkig komen we daar al snel achter. Weer eruit en nu in de goede bus. Jackie is ziek en moet kotsen. Ik weet dat bussen stuiteren, helemaal als je achterin zit, maar hoe we vandaag de voetjes van de vloer hadden heb ik nog nooit meegemaakt...
We vinden een mooi hotel helemaal vol met muurschilderingen, van binnen en van buiten. Echt super!
Als je door de stad loopt spreekt iedereen je aan. Iedereen is hier gids en wil je rondleiden. Als je ze vraagt hoeveel, dan zeggen ze. 'I'm happy, you happy'
24 April
DIT LAND IS GEMAAKT VOOR DWERGEN, iedere dag stoot ik wel iets, voornamelijk mijn hoofd, maar ook knie etc. Het hotel is mooi, maar het ontbijt is schraal en ze kunnen ons ook geen goeie deal voor een cameltrack geven. We schrappen het plan en nemen een bus naar Delhi. Afscheid van Jackie valt zwaar... en de bus stopt midden op de weg, iedereen moet eruit en we moeten maar kijken... We pakken een rikshaw naar het trein station en regelen een kaartje voor de trein. Even eten, internetten en dan wachten op de trein. Chantal heeft Yatzee meegenomen, dus we zitten op het perron yatzee te spelen, dit trekt natuurlijk ook weer 10.000 Indiers die met open mond zitten te kijken. Over het algemeen is het hier vrij goed geregeld met de trein. Alleen vandaag, vertrekt de trein niet van het perron dat aangegeven staat en zitten de wagons niet op volgorde. Het is dus even zoeken naar onze plaats. Weer een sleeper, deze keer mag ik in het midden en onze reis gaat naar Ramnagar.
25 April
Zeer beroerd geslapen en om 5h moeten we eruit. We worden opgepikt door 3 jongens die ons naar het bezoekerscentrum van Corbett Tiger Reserve brengen. Dit is het grootste beschermde natuurgebied van Azie. En het 2de grootste van de wereld. Hier leven nog echt wilde dieren.
Om het park in te gaan moet je een jeep+shauffeur huren van een particulier. Die jongens pikken ons dus gratis op om daarna onze shauffeur te worden, maar ze doen een beetje vaag over tijden en ze fluisteren tegen ons als we in de rij staan dus we willen ze niet.
Het is nog een heel gezeik om dit allemaal te regelen, de kosten zijn heel ingewikkeld. Alles moet appart betaald worden en en komen maar kosten bij en kosten bij, ookal vraag je of dit alles is als je dan afrekent verzinnen ze er weer iets bij. Omdat we een andere shauffeur kiezen die ons van het station opgepikt heeft, onstaat er ook nog een kleine rel tussen de shauffeurs en later blijkt dat onze shauffeur hem heeft moeten afkopen. (dat zit dan dus in onze prijs berekent...) Tijdens het regelen ontmoeten we Timo uit Finland. Doordat we met zijn 4en gaan is het wel weer iets goedkoper.
Op onze weg naar het 'dorpje' in het park (4 uur met de jeep) zien we al een kudde aapjes, 3 verschillende soorten herten en olifanten. Allemaal wild echt SUPER VET!
Doordat ik bijna niet geslapen heb voel ik me echt super brak. Ik ga dus half ziek mee op de jeep safari. Maar het is de moeite waard we zijn nog geen 5 minuten weg of we zien al een tijger in de rivier 'chillen'. We zijn natuurlijk niet de enige touristen hier, dus in no time staan er 8 jeeps en een bus achter elkaar. De tijger is niet super dichtbij en je kan hem pas goed bekijken door een verrekijker, maar toch. Als we dan na 10 minuten verder rijden zien we nog geen 200 meter verderop een tijger op nog geen 8 meter afstand. DAT IS ECHT INDRUKWEKKEND, we zitten in een open jeep en dan staart ie je zo aan. Hij kan in 2 sprongen in onze jeep zitten. Iedereen grijpt naar zijn camera en dan staat ie rustig op, draait zich en loopt rustig weg. Alleen Timo heeft een foto van zijn 'gezicht' kunnen maken, wij hebben allemaal zijn rug en staart... :)
Verder nog een kudde olifanten gezien, er groeit hier heel veel wiet in het wild en vissen gezien. Ben echt ziek, als we terug komen, ga ik gelijk naar bed. Hier ook weer 3 dubbelbedden, net als in de trein. 12 per kamer.
26 April
We wilden vandaag een olifanten safari doen, maar die zit helemaal vol geboekt. Als je op een olifant gaat kan je namelijk van de paden af, waar je met een jep op moet blijven. 's Middags weer een jeep safari. Vandaag zien we weer Olifanten, veel bijzondere vogels allerlei kleuren, groen met oranje, zwart met goud. We zien een mannetjes olifant (deze leven namelijk alleen, niet in een groep) een krokodil en natuurlijk weer een 'shit load of' herten. Omdat het parings seizoen is zijn de olifanten een beetje, tja.. geil. En willen ze nog wel eens een jeep achtervolgen. Onze shauffeur (al 22 jaar ervaring) vind het wel interesant en wacht vrij lang totdat er een groep olifanten heel dichtbij is, zo'n 10 meter. Ze blijven maar recht op ons aflopen en dan scheuren we er vandoor.
27 April
Na het ontbijt gaan we weer terug het park uit met de jeep. Als we wegrijden zien we een Jackal en verderop zien we een grote en kleine olifant douchen/moderbad nemen.
We nemen afscheid van Hannah, maar de bus naar die we willen nemen naar Derha Dun, gaat pas 's avonds laat, dus besluiten we dezelfde bus als Hannah te nemen. In Haridwar, weer afscheid nemen en daar een bus naar Derha Dun. Het is hier veel groener in het noorden van India. Een nachtje in hotel en weer gezeik met Rikshaw drivers. Maar het hoort er gewoon bij.
Tijdens het tandenpoetsen naar een vette onweersbui zitten kijken en toen nog 2 uurtjes geslapen. 4h gaat de wekker alsweer om de taxi naar het station te nemen. Gelukkig zijn we niet alleen. Samen met Res, Hannah en Rick gaan we met een 12h durende treinreis naar Mumbai. Als we daar aankomen weten we gelijk weer dat we in India zijn. We worden overvallen door Rikshaw drivers en Taxishauffeurs, die je voor veel te veel geld naar je bestemming willen brengen. We zijn ook wel een makkelijk doelwit, 4 blanken met grote rugzakken. Na bijna een maand in Mumbai gezeten te hebben weet ik aardig hoe het werkt. Maar toch vinden ze weer een manier om me te naaien. We nemen 2 rikshaws eerst gaat er een zijn remkabel vervangen in onze tijd. Dan verwisselen de bestuurder enkele keren van rikshaw. En na 30 minuten als we er eigenlijk al hadden moeten zijn gaat er een rikshaw kapot. Op de meter staat dat we 250 Rupees moeten betalen. De ene wil de ander naar een reparateur duwen dus die moeten we ook betalen en 2 nieuwe rikshaws vinden. Omdat we niet zijn gebracht waar we moeten zijn willen we niet het hele bedrag betalen. Omdat er iets gaande is staan er gelijk 6000 Indiers omheen die zich er allemaal mee bemoeien. Als ik Merwin bel om uit te leggen wat er aan de hand is en hij met een van de rikshawdrivers praat komt hij erachter dat we helemaal omgereden zijn. Dus hard genaaid!!!
Het is super vet om Merwin weer te zien na 6 weken. We nemen afscheid van Res omdat hij een vliegtuig terug naar Zwitserland pakt. En Rik, Hannah en ik kunnen vanacht bij Merwin slapen.
11 April
Vandaag bij Merwin zijn tante gegeten. We hadden echte Goaase worst meegenomen uit Goa en die hebben zijn moeder en tante heerlijk klaargemaakt. Onderweg naar zijn tantes huis zien we nog een heftruck op de snelweg rijden en word er een man geplet tussen een bus en ONZE Rikshaw. Hij had een plastic zak in zijn hand met een handzaag erin, die nu in onze rikshaw staat en bijna Hannah d'r been open gehaald heeft. De man staat weer op en komt de zak halen, waarna hij wegstrompeld...
12 April
Vandaag eindelijk naar de Croffort market in Mumbai geweest, wat een chaos. India is een vrij smerig land, er zijn hier geen prullenbakken, iedereen flikkert alles gewoon op straat. Maar soms kijk je wel even waar je op staat. En ik sta dus op een dooie papegaai...
13 April
Het is goed om weer terug te zijn in Mumbai, uit eten geweest met vrienden die ik hier gemaakt had. Op de weg terug rijden we op de snelweg een vrouw aan die de snelweg over wil steken. Maar de rikshawdriver rijd door. Dit is beter voor hem en voor ons, want als we stoppen kan hij opgepakt worden en wij verwantwoordelijk gehouden worden omdat we 'westers' zijn en dus betalen voor alle kosten die gemaakt moeten worden. VET BIZAR!
14 April
Natuurlijk heeft het vliegtuig vertraging, maar om 12:45 komt Chantal door de terminal naar buiten. Super om haar weer te zien NATUURLIJK! We gaan naar Merwin thuis, waar ze kennis maakt met het Indiase eten.
15 April
Even door Chantal d'r tas gelopen en alle overbodige spullen eruit gevist (was niet al te veel :p). Want we gaan naar het postkantoor, wat spullen van mij naar huis sturen en dan kunnen die dingen ook gelijk terug, hoeven we dat niet te sjouwen. Veel te veel betaald natuurlijk en weer uren lang wachten.
's Avonds eten we bij Merwin zijn Moeder thuis. Dat is toch wel speciaal om bij een gezin thuis te eten.
16 April
Vandaag moet ik dan toch echt afscheid nemen van Rick. Na 11 weken samen gereisd te hebben gaan we nu ieder een eigen kant op. Hij naar Varanasi en wij naar Jaipur. BYE RICK, WE HAD A AMAZING TIME!!!
Samen met Hannah paken Chantal en ik de trein naar Jaipur, waarin we met nog 3 andere 'blanken' (Ida, Britney en Hailey) een kompartiment toebedeeld krijgen. Voor het eerst een goede maaltijd voor een eerlijke prijs in de trein. Omdat de reis 19h duurt is het wel lekker dat we een bed hebben. 3 bedden boven elkaar ik ga deze keer in de bovenste.
17 April
In Jaipur ontmoeten we een goede vriend van Hannah (ook uit UK) en zitten we in het zelfde hotel. Ida is ook met ons meegekomen. We gaan met zijn allen naar de Monkey Temple (hadden we ook al in Hampi) en ook hier stikt het weer van de aapjes. Ik heb honger en koop een paar bananen maar ik kan ze alleen per kilo kopen en zoveel honger heb ik nou ook niet. Dus gaan de bananen mee de berg op. En krijg ik dus heeeeeeeeeel veel aandacht van de aapjes. Mooie zonsondergang gezien en op de terugweg moeten we langs een paar 'shops' omdat dat in de korting zit die de rikshaw driver geeft. Hij krijgt namenlijk provicie van de 'shops' die wij bezoeken. Ookal kopen we niks. Maar we kopen toch wat. We laten allebei een fishermans pants op maat maken, die zijn dan morgen af. Chantal een blauwe en ik een bruine.
18 April
Vandaag gaan we lopen naar het 'Pink Fort', het centrum van Jaipur. Het is gewoon een grote bazaar. We struinen van winkel naar winkel en van shop naar shop. De meeste shops verkopen maar 1 ding. Allen pepers, of alleen ijzeren pannen of alleen suiker. Maar dan wel in 10 verschillende soorten. En omdat we geinteresseerd staan te kijken en foto's aan het maken zijn, mogen we ook proeven, SWEET!
Krijgen nog thee aangeboden, maar die persoon probeert natuurlijk ook weer wat te verkopen. Maar we maken een goede deal (voor ons gevoel..)
19 April
Omdat ik in middels een baartje heb, word ik regelmatig Ali Baba genoemd. Of mensen zeggen gewoon: 'Nice beard!'
Rikshawdriver komt vandaag ook met zijn grappen tevoorschijn.
There is one problem in India....
...NO problem.. HAAHAHAHA.
We gaan naar Janter Mantar dat is een Opservatory. Hier konden ze sinds heel vroeger al precies de horoscopen aflezen. We krijgen een rondleiding en dat is zeker de moeite waard, want anders kan je nooit raden waar al die mooie vormen voor zijn en hoe ze werken.
De gids zegt dat je voor 50 Rupees een horoscoop voor je kan laten maken, maar als we daarnaar opzoek gaan vinden we alleen eentje die een simpele voor 600Rs wil maken. Een uitgebreide kost 3000 PER PERSOON!!
Voor de zonsondergang van vandaag gaan we naar Tiger Fort, ook weer op een berg. Weer een schitterende zonsondergang. Op de terugweg weer langs 'shops' om de discount van de Rikshaw driver te krijgen. Ida gaat al bijna naar huis dus die wil toch wel dingen kopen. Alleen de shops waar ze je naartoe brengen zijn belachelijk duur. Maar ze wil toch hier dingen kopen, ze is slecht in afdingen en ik vind het leuk, helemaal als het toch niet voor mezelf is. En het gaat er hard aan toe. Uitendelijk krijgen we alle spulletjes voor een redelijke prijs. Ida super blij en de verkoper noemt mij een 'dangerous man'...
20 April
Vandaag heeft Chantal last van reizigers diarietus en kunnen we dus niet naar Pushkar. We hebben alleen geld gepint en verder gechilled...
21 April
Vandaag dus toch met de bus naar Pushkar. Hannah was gister al gegaan, dus zij had al een hotel gevonden. Als we de bus uitstappen weer overvallen door mensen met visite kaartjes voor hotels en rikshaw drivers... altans dat denken we, maar als we een rikshaw driver hebben verteld naar welk hotel we willen blijkt het hij een kar te hebben die die met de hand duwt. Omdat we de weg niet weten, gaan we er toch maar op zitten. Het is gelukkig niet zo ver.
De man van het hotel is een vriendelijke man en hij heeft net een videocamera gehad van een vaste gast. Hij weet alleen niet hoe dat werkt en heeft dus geluk dat ik er ben. Ik heb al een beetje ervaring met het uitleggen van 'hoe camera's werken' aan leken, uit afrika.
Pushkar is een verschrikkelijk touristish dorpje met een heilig meer. Je moet op 30 feet afstand je schoenen al uit doen en op sommige plekken mag je er alleen naartoe als je een donatie maakt. We vinden toch een plek om er gratis naar toe te kunnen en GATVER WAT EEN SMERIG MEER. Het is nog groener als gras en daar komen dan allemaal Hindu's naartoe om zich te wassen en te aanbidden. GATVER! :)
's Avonds uiteten, het restaurant waar we zitten blijkt naast een plek te zitten waar een bruiloft word gevierd. En we hadden al tig bruiloft stoeten door het dorpje zien komen en die maken heeeeeeel veeeeeeeeeel lawaai! En dan moet ik ook nog eens het langst op mijn eten wachten. Als ik mijn eten krijg hebben de andere hun bord al HELEMAAL leeg.
22 April
Vandaag met de bus naar Sikar. Je raakt een beetje gewent aan het verkeer hier. Haast niet te omschrijven (misschien wel te omschrijven, maar niet te bevatten) je moet het gewoon meemaken. Maar doe toch een poging. We rijden op een 2 baans weg. Aan beide kanten een vluchtstrookje van iets minder dan een meter breed. Hier rijden over het algemeen de motorrijders op. We rijden dus in een bus, we worden ingehaald door een andere bus, die word weer ingehaald door een auto en dat terwijl er een auto en motor ons tegemoed komen...
Het mooie hier is dat iedereen heel de tijd toetert, maar er ook rekening mee houd dat dit gebeurt. Dus gewoon een beetje inhouden en heeeel, heeeeeeeeel, maar dan ook heeeeeeel dicht langs elkaar.
Van Sikar met de bus naar Nawalgarh. Als we aankomen is het al donker en we proberen een rikshawdriver zo ver te krijgen om ons naar een goedkoop hotel of guesthouse te rijden.
(Inmiddels hebben we Ida gedumpt en ingewisseld voor Jackie=oude freak) Hij brengt ons door donkere steegjes en straatjes naar veel te dure plekken en weet niet wat hij met ons aan moet. Hij spreekt geen woord engels dus we moeten telkens iemand opzoeken die wel engels spreekt. Als we dan maar weer terug willen waar we vandaan komen, vinden we toch nog een vrij goedkoop hotel. Goed eten en volgens mij zijn wij de eerste 'westerse' gasten die hij heeft in dit hotel. Ik zie ook voor het eerst personeel 'snelwandelen'.
's Nachts valt de stroom 2x uit en dan is het heeeeeeeel heet zonder ventilator. (we zitten in de woestijn)
23 April
We willen hier een Camel track doen door de woestijn maar als we er naar vragen blijkt dit toch wel heel duur te zijn. We besluiten naar Mandawa te gaanom het daar nog eens te vragen. De hotel eigenaar helpt ons in de verkeerde bus, maar gelukkig komen we daar al snel achter. Weer eruit en nu in de goede bus. Jackie is ziek en moet kotsen. Ik weet dat bussen stuiteren, helemaal als je achterin zit, maar hoe we vandaag de voetjes van de vloer hadden heb ik nog nooit meegemaakt...
We vinden een mooi hotel helemaal vol met muurschilderingen, van binnen en van buiten. Echt super!
Als je door de stad loopt spreekt iedereen je aan. Iedereen is hier gids en wil je rondleiden. Als je ze vraagt hoeveel, dan zeggen ze. 'I'm happy, you happy'
24 April
DIT LAND IS GEMAAKT VOOR DWERGEN, iedere dag stoot ik wel iets, voornamelijk mijn hoofd, maar ook knie etc. Het hotel is mooi, maar het ontbijt is schraal en ze kunnen ons ook geen goeie deal voor een cameltrack geven. We schrappen het plan en nemen een bus naar Delhi. Afscheid van Jackie valt zwaar... en de bus stopt midden op de weg, iedereen moet eruit en we moeten maar kijken... We pakken een rikshaw naar het trein station en regelen een kaartje voor de trein. Even eten, internetten en dan wachten op de trein. Chantal heeft Yatzee meegenomen, dus we zitten op het perron yatzee te spelen, dit trekt natuurlijk ook weer 10.000 Indiers die met open mond zitten te kijken. Over het algemeen is het hier vrij goed geregeld met de trein. Alleen vandaag, vertrekt de trein niet van het perron dat aangegeven staat en zitten de wagons niet op volgorde. Het is dus even zoeken naar onze plaats. Weer een sleeper, deze keer mag ik in het midden en onze reis gaat naar Ramnagar.
25 April
Zeer beroerd geslapen en om 5h moeten we eruit. We worden opgepikt door 3 jongens die ons naar het bezoekerscentrum van Corbett Tiger Reserve brengen. Dit is het grootste beschermde natuurgebied van Azie. En het 2de grootste van de wereld. Hier leven nog echt wilde dieren.
Om het park in te gaan moet je een jeep+shauffeur huren van een particulier. Die jongens pikken ons dus gratis op om daarna onze shauffeur te worden, maar ze doen een beetje vaag over tijden en ze fluisteren tegen ons als we in de rij staan dus we willen ze niet.
Het is nog een heel gezeik om dit allemaal te regelen, de kosten zijn heel ingewikkeld. Alles moet appart betaald worden en en komen maar kosten bij en kosten bij, ookal vraag je of dit alles is als je dan afrekent verzinnen ze er weer iets bij. Omdat we een andere shauffeur kiezen die ons van het station opgepikt heeft, onstaat er ook nog een kleine rel tussen de shauffeurs en later blijkt dat onze shauffeur hem heeft moeten afkopen. (dat zit dan dus in onze prijs berekent...) Tijdens het regelen ontmoeten we Timo uit Finland. Doordat we met zijn 4en gaan is het wel weer iets goedkoper.
Op onze weg naar het 'dorpje' in het park (4 uur met de jeep) zien we al een kudde aapjes, 3 verschillende soorten herten en olifanten. Allemaal wild echt SUPER VET!
Doordat ik bijna niet geslapen heb voel ik me echt super brak. Ik ga dus half ziek mee op de jeep safari. Maar het is de moeite waard we zijn nog geen 5 minuten weg of we zien al een tijger in de rivier 'chillen'. We zijn natuurlijk niet de enige touristen hier, dus in no time staan er 8 jeeps en een bus achter elkaar. De tijger is niet super dichtbij en je kan hem pas goed bekijken door een verrekijker, maar toch. Als we dan na 10 minuten verder rijden zien we nog geen 200 meter verderop een tijger op nog geen 8 meter afstand. DAT IS ECHT INDRUKWEKKEND, we zitten in een open jeep en dan staart ie je zo aan. Hij kan in 2 sprongen in onze jeep zitten. Iedereen grijpt naar zijn camera en dan staat ie rustig op, draait zich en loopt rustig weg. Alleen Timo heeft een foto van zijn 'gezicht' kunnen maken, wij hebben allemaal zijn rug en staart... :)
Verder nog een kudde olifanten gezien, er groeit hier heel veel wiet in het wild en vissen gezien. Ben echt ziek, als we terug komen, ga ik gelijk naar bed. Hier ook weer 3 dubbelbedden, net als in de trein. 12 per kamer.
26 April
We wilden vandaag een olifanten safari doen, maar die zit helemaal vol geboekt. Als je op een olifant gaat kan je namelijk van de paden af, waar je met een jep op moet blijven. 's Middags weer een jeep safari. Vandaag zien we weer Olifanten, veel bijzondere vogels allerlei kleuren, groen met oranje, zwart met goud. We zien een mannetjes olifant (deze leven namelijk alleen, niet in een groep) een krokodil en natuurlijk weer een 'shit load of' herten. Omdat het parings seizoen is zijn de olifanten een beetje, tja.. geil. En willen ze nog wel eens een jeep achtervolgen. Onze shauffeur (al 22 jaar ervaring) vind het wel interesant en wacht vrij lang totdat er een groep olifanten heel dichtbij is, zo'n 10 meter. Ze blijven maar recht op ons aflopen en dan scheuren we er vandoor.
27 April
Na het ontbijt gaan we weer terug het park uit met de jeep. Als we wegrijden zien we een Jackal en verderop zien we een grote en kleine olifant douchen/moderbad nemen.
We nemen afscheid van Hannah, maar de bus naar die we willen nemen naar Derha Dun, gaat pas 's avonds laat, dus besluiten we dezelfde bus als Hannah te nemen. In Haridwar, weer afscheid nemen en daar een bus naar Derha Dun. Het is hier veel groener in het noorden van India. Een nachtje in hotel en weer gezeik met Rikshaw drivers. Maar het hoort er gewoon bij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
