Stuck in Paradise

29 Februari

Dat deurtje van de bestuurder gaat dus zo'n 20x open, dus van een echte nachtrust is geen sprake.
Om ongeveer 4h 's morgens worden we in de middle of nowhere gedropt. De bus gaat door naar Goa en wij moeten wachten op een andere bus. Er stopt nog een bus en er worden nog meer vermoeide touristen uitebonjourd. Na 1 uurtje wachten komen er 2 kleine busjes, waar we ingepropt worden en zo'n 30 min later zijn we in Gokarna. Het is nog donker en we kunnen kiezen uit 4 stranden voor een slaapplaats. We gaan met een ricshaw naar OM-beach. OM is het geluid dat je maakt als je mediteerd. OMMMMM. En in hindi schrijf je dat in een symbool dat lijkt op een 3 en het strand heeft de vorm van die 3.

Als we verschillende locals wakker gemaakt hebben om een slaapplek te vinden word het langzaam licht. Tijd om even te slapen.

Later op de dag ontmoeten we Res. Een vriend van Lilian.

1 Maart
Ik had een soort van puist op de bovenkant van mijn voet en het deed pijn als ik mijn sandalen aan deed. Dus heb ik hem uitgeknepen. Daarna in de zee gegaan om het te ontsmetten en dit is wat me de rest van de maand bezig gehouden heeft...
...het is onstoken en vandaag 40 minuten gelopen terug naar Gokarna om een dokter te bezoeken. Omdat 50% van de touristen hier een motor ongeluk(je) heeft, is het eerste dat ie vraagt: Motorbike? Ik zeg: Nee, onsteking. Oh. Hij kijkt er amper naar en maakt het niet eens even schoon. Hij loopt even naar een ander kamertje, geeft me een paar pilletjes en een zalfje en het enige wat hij verder zegt is: 90Rupees! (is nog geen 2 euro)

2 Maart
Vandaag nog weer in de zee gegaan, chicken fight met Vienda, Silke (2 oosterijkse dames), Rick, Lilian en Res. Rick introduseert ons aan Katie en Corey (USA & Canada). Hij had Corey in Warshau ontmoet. We zien nog dolfijnen zwemmen voor de kust en 's Avonds spelen we poker.

3 & 4 Maart
De infectie aan mijn voet is erger geworden, kan er amper nog op lopen en verslijt mijn dagen in een hangmat.

5 Maart
De zus van Lilian is docter en adviseert me om naar het ziekenhuis te gaan. Ze weet een goed ziekenhuis in Margao (goa) dus weer terug naar Goa. Het is al later op de dag en Res heeft vrienden in Palolem beach dus daar slapen we een nachtje voordat we naar het ziekenhuis gaan.

6 Maart
De wekker gaat vroeg en Lilian en Res vergezellen me naar het ziekenhuis. Ga naar de casualties en daar zeggen ze dat ik gelijk moet worden opgenomen...
...ik bel eerst even met de verzekering en moet wachten tot het in NL 9h 's morgens is omdat er dan pas een dokter is die kan overleggen of ik daar geholpen kan worden of dat ik misschien terug naar NL moet. 1,5h later word ik terug gebeld dat ik direct moet worden opgenomen, dat het een zelfde behandeling is als in NL en dat als er niet snel iets gebeurt het door kan zetten naar mijn bot.

Er word bloed afgenomen om te kijken of ik geen Hepatites A, B of HIV heb. Dit moet voordat ik opgenomen kan worden. Dan kan ik kiezen wat voor kamer. Ik bel weer met de verzekering, want ik wil niet op een ward liggen, ik wil ten minste Airco. Het is hier super heet. Ze vergoeden 3de klas ziekenhuis kosten dus ik kan wel op een airco kamer, met 2 andere patienten. Nadat er een hardfilmpje gemaakt is, word ik verplaatst naar een andere kamer. Als ik vraag waarom, blijkt dat mijn verzekering hiertoe opdracht gegeven heeft.
De nieuwe kamer is een eenpersoonskamer, met eigen badkamer, airco, ven, TV en telefoon.

Ik moet vooral wachten en wachten maar waarop is niet helemaal duidelijk. Iets met de verzekering. Dus ik weer bellen, blijkt dat ze helemaal geen opdracht gegeven hebben om me te verplaatsen, maar het maakt niet zo veel uit, want een nacht in de 'special room' kost ongeveer 60 euro en in NL kost het ziekehuis 1400 euro per nacht.

Het eten valt niet tegen, qua kwaliteit alleen het is een beetje weinig. Dus eet ik de egg fried rice met elke druppel ketjup die ik heb. Heb nog nooit in een ziekenhuis gelegen, maar ik val heerlijk in slaap in mijn 'special room' nadat een nachtzuster mijn voet heeft gemasseerd met een of andere creme.

7 Maart
Word om 6h wakker gemaakt, mag niks meer eten of drinken en moet douchen. Ik val bijna flauw als ik in de badkamer sta dus moet weer gaan liggen. Krijg 2 shots van iets in mijn infus gedouwd. Dat voelt heeeeeeel onprettig. Dan word moet ik op een ander bed liggen en word door het halve ziekenhuis getrasporteerd. Zie het plafond en heel veel open monden van locals als ik voorbij cruise...
Dan moet ik weer van dat bed naar een ander bed 'hoppen'.

Mag kiezen wat voor verdoving ik wil. Ik kies de blok verdoving, zodat ik er wel bij kan zijn met mijn hoofd en niet per ongeluk mijn verkeerde been amputeren...
7 spuiten in mijn poot, 3 doctoren en 20 nieuwsschierige verplegers later mag ik nog niet naar de OK, want er moet onverwacht een baby ter wereld komen.
Dan ben ik aan de beurt. De dokter snijd zo'n 5 cm open en gaat naar binnen met verschillende instrumenten, zijn vinger en een heleboel ontsmettingsmiddel. Het enige wat ik voel is een beetje getrek aan mijn been... Dan gaan er 4 hechtingen in en mag ik weer terug.

Krijg nog van alles in mijn infus gedouwd en er verschijnen bubbeltjes op mijn arm. Dus moet het infus naar mijn andere hand.

Het eerste dat ik eet is een bord Chicken Noodles en dat gaat er goed in! Rick komt op visite en de eerste pijn komt opzetten. Ik moet plassen in een ijzeren 'soort van gieter' Maar dat ding is waarschijnlijk de maat voor de blaas van een kleine Indier, want hij stroomt telkens over.
Als ik mijn diner zit te eten komt het mannetje om mijn plasgieter te legen. Hij giet het over in een transparante maatbeker recht voor mijn neus. Eet smakelijk!

8 Maart
Ik slijt mijn dagen met het lezen van een boek. Lilian komt op bezoek. Verschillende mensen bellen me.
Soms valt de stroom uit, het licht gaat uit en de ven stopt. Maar binnen 30 seconden start het dan weer, waarschijnlijk via de generator.
's Avonds komt er een zuster om het verband eraf te halen. Moet zo'n 2h wachten, ondertussen eet ik mijn diner, voordat de drain eruit gehaald word.

9 Maart
Scrambled eggs voor ontbijt. Geen bezoek vandaag, wel telefoontjes dus heel de dag gelezen. Mag trouwens weer lopen.

10 Maart
6h op. Na het ontbijt word ik in een rolstoel naar de billcounter gereden. We moeten ook met de lift, maar die stopt nooit precies op het juiste punt, dus moet dan met de hand iets om hoog of om laag gedaan worden. Moet allemaal handtekeningen zetten, dingen contant betalen. En vooral veel wachten.
Rond 13h komt mijn taxi. De shauffeur moet eerst nog zijn zoontje van school halen en dan brengt hij me weer naar Palolem beach.
Heb een zak vol met pillen. Moet 's morgens 6 pillen nemen en 's avonds nog eens 5.
's Avonds tijdens het eten met Rick, Lilian, Res en Silke, spelen ze voetbal recht voor mijn neus...

11-12 Maart
Kan niet op het zand lopen met het verband om mijn voet, dus zoeken een plek op met tegelvloer. De komende dagen kan ik alleen maar toekijken als mensen frisbeeen, voetballen, zwemmen etc.

Zelf doe ik niet meer dan: Lezen, eten, eten, lezen en slapen. Afgewisseld met poker of andere kaartspelletjes.

Af en toe gebeurt er iets recht voor mijn neus op het strand. De politie slaat 2 bedelaars met hun eigen stok. Er mag niet gebedeld worden op het strand.

Je ziet de lokale bevolking zwemmen... Mannen in hun onderbroek en vrouwen totaal aangekleed in hun jurk oid.

Er loopt een man voorbij met een grote koelkast op zijn rug.

13 Maart nemen we afscheid van Lilian. Na 3,5 weken samen gereisd te hebben, gaat ze weer terug naar Duitsland. Dit is de eerste dag dat het bewolkt is.

14 Maart
Vandaag met de taxi terug naar het ziekenhuis. Ze moeten checken hoe het met mijn voet gaat en opnieuw schoonmaken en de pleister onder het verband vervangen.
Ik moet van alles contant betalen. Eerst de afspraak die ik heb. Dan wat de dokter gedaan heeft. En dan moet ik in het winkeltje de spullen kopen die de dokter gebruikt heeft (handschoenen, scheermes en pleister) en terug brengen naar de eerste hulp, waar ik geholpen ben.

Je hebt hier een dessert met de naam: 'Hello to the Queen' Dat is echt het beste toetje dat ik ooit gegeten heb! (inmiddels heb ik er zo'n 30 op) Het is gekruimelde bisquitjes, met banaan en chocaldesaus met vanille ijs. En soms rozijnen of cassew nootjes of stukjes cocosnoot er boven op.

Maar na een tijdje word dit een beetje saai, dus hebben we een paar eigen versies bedacht, waaronder 'Bend over the Queen' Dan bestel je een 'Hello to the Queen' met 2 bollejes ijs en een banaan 'on the side'. Die steek je er later zelf in.

Of we bestellen 3 dessert 'on top of each other'. Ach je moet wat...

16 Maart
Vandaag heeft het kei hard geregend en geonweerd. De stroom valt ook constant uit (dit gebeurt iedere avond. Maar omdat wij in het hotel aan het einde van de kabel zitten, zitten wij het meest in het donker. Maar poker bij kaarslicht is weer eens wat anders...

17 Maart
We hangen al een paar dagen met 2 engelse dames uit. Emily en Mary. Vandaag met z'n 7en de boot naar een ander strand gegaan, waar je niet lopend kan komen. Ik met een plastic zak om mijn voet al in de bood voordat ze hem van het strand in de zee duwen...
Schitterende zonsondergang op zee gezien.

19 Maart
Weer naar het ziekenhuis, vandaag mogen de hechtingen eruit. Moet weer eerst betalen voor het consult. Dan de behandeling. Die weer betalen. Dan weer de handschoenen en pleister kopen en terugbrengen naar de 'casulties'.

22 Maart
Vandaag mag het verband eraf. Dit is 's avonds, nadat we afscheid genomen hebben van Mary en Emily.

Ik kan weer rondhuppellen en zie een man die vis verkoopt op het strand. Letterlijk. Er liggen 2 hoopjes vis op het zand...

Na 3 weken kan ik eindelijk zelf het water in. YEAH de zee heeft me gemist... Onze buurvrouw, Barbara is verpleegster en heeft een shitload aan medicijnen en (watervaste)pleister bij zich. En ookal is ze op vakantie, ze helpt me graag!

23 Maart
Tijdens het avond eten is er een gigantische inslag van onweer vlak bij. Eerst denk ik dat de oorlog is uitgebroken, maar met de regen die volgt is het wel duidelijk. Ik heb het nog nooit zo hard zien regenen.
Als ik terug wil naar ons 'hotel' dan valt de stroom uit. Ik moet in het pikke donker over het strand tussen de boten door. Door de regen spoelen hele delen van het strand weg. En moet constand door plassen water van 30cm diep lopen.
It is not suppose to rain. Het heeft nog nooit geregend in maart in GOA. Iedereen zegt dat de monsoon dit jaar 3 maanden te vroeg begonnen is... Misschien moeten we dit paradijs verlaten....

24 Maart
We verhuisen naar een nieuwe plek. Ons hutje is nu echt op het strand. Bij vloed nog geen 5 meter van de zee!
Als we een biertje zitten te drinken, zie ik een bekende. Het is Gijs! Een klasgenoot van ABC in Den Bosch. Echt te grappig. Hij vertrekt morgen al weer naar Delhi en over 2 dagen vliegt ie naar NL. Dat is jammer...

Weer giga regenbui, maar de zonsondergangen zijn schitterend!

26 Maart
Als we wakker worden en de deur openen ligt er een kudde koeien te chillen op het strand, recht voor onze neus...
Wil vandaag eindelijk dit verhaal schrijven, maar internet doet het vandaag niet. Kijk dat is india... Vervelend, nou moet ik weer terug naar de koeien, in de zon zitten en in de warme zee zwemmen...

27 Maart
Iedere donderdag en zaterdag is er een Silent Noise party. Omdat er na 23h 's avonds geen muziek meer gedraaid mag worden, kan je voor 250Rs een koptelefoon huren. Echt een super avond gehad. Weer een paar Engelse dames ontmoet. Hannah en Dani. Na de silent noise party naar Cafe del Mar gegaan. Dit is een van de 2 plekken die wel een vergunning heeft om heel de nacht alcohol te schenken. Hier gebleven tot zonsopkomst.

29 Maart
2 dagen geleden heb ik op een schelp gestaan en vandaag toen ik wakker werd kon ik er niet meer op lopen... Zelfde voet... Weer naar het ziekenhuis. Nu naar een ander ziekenhuis. Gelukkig hebben ze binnen een uurtje het stukje schelp eruit en kan ik weer naar huis...

30 Maart
Vandaag met Dani en onze Israelise buren Tal en Marun een bootcruise naar butterfly beach gedaan. Weer schitterende zonondergang en deze keer kon ik wel van de boot in het water springen.

BTW ALS IK ZEG 'WE' DAN BEDOEL IK RICK, RES, KATIE en COREY.
We eten ierdere dag samen en af en toe ontmoeten we dus engelse dames die ons een tijdje vergezellen (voor hun 10 daagse vakantie) en dan weer terug naar huis gaan....

31 Maart
Kayak gehuurd en heel veel dolfijnen gezien!

1 April
Vandaag met een hele grote groep uit eten gegaan. En het was best fris en mensen herkende me niet omdat ik een t-shirt aan had. Normaal gesproken, loop ik heel de dag in mijn zwembroek... tot diep in de nacht....

2 April
Kon ook geen shirt aan omdat ie in de was was... Vandaag eindelijk na 4 dagen op kunnen halen. Eerste dag, maak ik de verpakking (een oude krant) open, zitten er 4 blauwe inktvlekken op de achterkant. Ik wijs ze erop, zeggen ze dat die er niet uitgaan met de was. JA, maar ze zaten er ook niet op toen ik mijn shirt gaf. Dan besef ik dat ze met een blauwe merkstift het bedrag op de krant geschreven hebben en dat het doorgedrukt is...
Hij gaat dus opnieuw in de was en de volgende dag is het er niet uit...Dag erna ook niet...
En ze blijven maar proberen dat ik hem terug neem en betaal... Maar het is mijn Bollywood shirt en ik accepteer het niet!
3de dag zeggen ze dat ze hem 3x gewassen hebben en dat het er echt niet uit gaat... Ik mag mijn shirt gratis meenemen. Maar daar gaat het niet om. Ik wil een schoon shirt!
Dan zegt ie iets over 'chemicalien' en dat ik morgen weer terug kan komen. Dat was dus vandaag en eindelijk is mijn shirt schoon. Ze willen dat ik nog betaal ook.. mooi niet! LATER!

3 april
Weer een 'headphone party'. Ben van plan om geen koptelefoon te huren, ivm de kosten, maar als ik iedereen zie dansen...tja je leeft maar een keer! Weer een dikke vette avond gehad! Afterparty in Cafe Del Mar, inmiddels omgedoopt tot 'Cafe to far'

5 april
Op zaterdag is er een headphone party op een andere (betere) lokatie, andere organisatie. Hier zijn de headphones 500Rs. Dit is mijn budget voor een dag, dus echt te veel. Gelukkig heb ik gister nog wat vrienden gemaakt in 'to far' en die lui hebben knaken, dus kan er eentje 'lenen'. Weer dikke vette avond gehad! Het is zo vet om op je blote voeten, zonder shirt, met schitterend uitzicht op het strand te dansen. De party op zaterdag gaat ook een stuk langer door!

8 april
Als we na de lunch zitten te chillen en genieten van het uitzicht, zie ik donkers in de zee. Eerst denken we aan dolfijnen, maar het blijft drijven. Ik besluit om erheen te zwemmen, misschien is het wel een lijk ofzo. Inmiddels zien we er 2...
Het is een stukje zwemmen en ik neem mijn fototoestel mee. Als ik er bijna ben, zie ik dat het een dode kat is! En echt vet opgezwollen, het stinkt als de pest. Ik zwem er een rondje omheen om een paar foto's te maken en zwem weer terug. Even douchen...

9 april
We hebben vanalles gepland, ik wilde nog naar het zuiden van india of met Rick of met Hannah, Res zou eigenlijk vorige week weer naar huis gaan en Katie en Corey vliegen 17 april van Calcutta naar Bangkok, maar we zijn nog allemaal in Palolem. Vandaag is de laatste dag. We hebben treintickets geboekt naar Mumbai en morgen gaan we echt allemaal weg. Het was een week van afscheid nemen, iedereen die we hebben leren kennen is nu echt weg. Katie en Corey vliegen morgen middag van Goa naar Japur en hebben dan een week om het noorden van india te bekijken en in Calcutta te komen. Res, Rick, Hannah en ik nemen de trein naar Mumbai, waar Res naar huis vliegt en ik 4 dagen op Chantal wacht. Vanaf dan gaan we samen reizen...
Laatste keer in de zee, laatste keer de super burger en de veg wantons, laatste avondmaal en laatste keer HELLO TO THE QUEEN... afscheid nemen is niet leuk... En als we op de porch van Res onze laatste drankjes drinken, huilt zelfs Palolem.... Het onweerd en het zeikt!