BYE BYE BEAUTIFULL BORNEO

29 Juli
Volgens de Lonely Planet zijn er 2 mooie stranden in de buurt van Miri, we nemen een local bus en lopen een stukje, maar dan komen we op een modderig bruin strand. Als we op de bus zitten te wachten om naar het volgende iets verder gelegen strand te gaan, rijd er een politiewagen langs. Ze willen ons wel een lift geven.
We rijden een aardig stuk en dan blijkt dat we te ver zijn gereden, ze weten niet precies waar het is. Dus rondvragen en dan blijkt dat je er niet met de auto kan komen. Ze zetten ons af en wij moeten nog een klein stukje lopen. Ook niet echt een mooi strand, maar we leggen ons kleedje neer op een stukje gras onder de palmbomen... Er zijn alleen een paar lokale kids met een vlieger aan het spelen. Ik lig nog maar 5 minuten en verga van de jeuk. Duik even de zee in, maar die is dus ook modderig en je ziet niks, je voelt alleen vieze dingen aan je voeten. Weer terug liggen en weer die jeuk. Blijken dus allemaal mieren te zijn. Ook van die irritante kleine vliegjes die heel de tijd op je ogen af komen. We gaan er weer vandoor en wachten op de bus. Maar dit duurt te lang dus maar even proberen te liften. Uiteindelijk krijgen we wel een lift, maar moeten er wel voor betalen..

30 Juli
We nemen een vroege bus naar Niah National Park. Hier zijn mooie grotten. Er is ook een hostel dus we besluiten ook maar een nachtje hier te slapen. Dan gaan we met een klein bootje de rivier over waar het 'pad' door de jungle ons naar de grotten brengt. Het is nog een aardig stuk lopen, maar wel super vette jungle. Bij de grotten worden 'birdnests' gewonnen. Er zijn dus mensen die hun leven riskeren door in palen en stellages naar het 'plafond' van de 60 meter hoge grot te klimmen omdat er in China super veel geld word neergeteld om birdnest soep te eten. Het gaat om nesten van zwaluwen. Er is een heel pad door de grot en we hebben bij het museum een zaklamp gehuurd, want die heb je nodig om door het pikkedonker door de grot heen te lopen.

In het donkere gedeelte van de grot zien we hele vieze grote insecten met voelsprieten van wel 40 centimeter. Echt smerig. Die zitten dan op de leuning, dus als je niet met je zaklamp schijnt zo je er zo in kunnen grijpen...

Als we aan de andere kant uit de grot komen kan je nog door naar een andere grot, waar muurschilderingen van 40.000 jaar oud te zien zijn. Er is daar ook een doodskop gevonden en dat is het bewijs van het eerste leven op borneo. Niet heel goed te zien, maar wel indrukwekkend die schilderingen.

We lopen nog een beetje rond want rond zonsondergang kan je de de zwaluwen de grot in zien vliegen en de vleermuizen de grot uit. Dit moet heel indrukwekkend zijn. We wachten maar zien uiteindelijk alleen de vleermuizen eruit komen, dit gaat maar door, komt geen einde aan. En na 30 minuten gekeken te hebben, moeten we echt gaan want het is nog een uur lopen en anders missen we de laatste boot terug.

Toch wel een mooie dag want we hebben veel dieren gezien: Eekhoorns, muggen, vliegen, libelles, apen, muizen, vleermuizen, zwaluwen, hele grote vieze vuile gore insecten, grote mooie vlinders, grote slang (1,5 meter), rups en duizendpoten, maar dan hele grote! Van 10 centimeter.

Terug in de kamer, blijkt dat ik meer dan 40 bulten op mijn lichaam heb, daar komt dus die verschrikkelijke jeuk heel de tijd vandaan. Waarschijnlijk van die mieren van gister.

31 Juli
Nog even naar het museum geweest, waar ze een replica van de doodshoofd hebben die ze in de grot gevonden hebben. Dan met de bus naar Sibu. Dit duurt de hele dag. In sibu hebben ze geen low budget hostels/hotels, dus moeten we mid range. Maar dat is wel lekker hoor. Op 7de verdieping, met mooi uitzicht, super goed bed, goeie douche. Heerlijk!

1 Augustus
Ik heb nog steeds verschrikkelijke jeuk. Word er helemaal gek van. Het kost Chantal zo'n 20min om alle bultjes steeds in te smeren met Dove creme. We halen een ticket voor de boot naar Kuching en gaan dan nog even ontbijten in het restaurant van het hotel. Als we ons eten op hebben vraag ik nog maar even waar mijn thee en fruit blijft, dat bij mijn bestelling zat. Ook dat zal ik niet missen, dat ze alles constant vergeten...
Met de boot naar Kuching, deze keer goed zicht en dus ook niet zee ziek. Weer inchecken bij B&B inn, waar we al 2x eerder hebben geslapen. Dan blijkt dat er een festival aan de gang is. De Regatta, een bootrace. Er is die avond ook een parade. Deze begint 2 uur te laat, dus staan we daar een beetje te wachten. Komt ie eindelijk langs staat ie steeds heeeeeeeeeeeeel lang stil. Chantal zegt voor de grap dat ze zeker allemaal een showtje moeten doen op het veld. En als we dan later gaan kijken blijkt dit ook werkelijk zo te zijn. Elke groep van de optocht doet een showtje van ongeveer 5 minuten voor een jury. Dit gaat nog heel lang duren... en de paar showtjes die wij gezien hebben waren verschrikkelijk saai of gewoon... niet de moeite waard om nog meer woorden aan te wijden.

2 augustus
Vroeg op en met de bus naar Bako National Park. Daar ook weer met een bootje naar het hoofdkwartier, we krijgen een kaartje en gaan op pad. We lopen gewoon ons eigen tempo, maar zijn veel sneller dan de aangegeven tijd bij de waterval. We besluiten nog een stuk door te lopen, naar het strand. Omdat het eb is willen we via het strand naar een andere trail zodat we via die weer terug kunnen. Volgens de kaart moeten we de rood/zwarte verf op de bomen volgen. Maar we zien alleen oranje en die loopt dood. We zoeken nog een tijdje maar kunnen het niet vinden. Dan maar weer terug. Maar het water is al gestegen, dus we moeten onze schoenen uit om door de zee weer terug te lopen...
Wel super vette krabbetjes gezien. Die hebben maar 1 schaar, die net zo groot is als hun lichaam. We besluiten om toch de grote loop te gaan lopen. Deze kan in totaal zo'n 7 uur duren, en zoals ik al eerder heb geschreven, voelt wandelen in het regenwoud 2 keer zo lang. Maar het was echt super de moeite waard!! In deze Jungle waren geen houten vlonders gebouwd op plekken waar het een beetje moerassig was, ook geen bruggetjes over riviertjes. Je moest gewoon zelf door en over het water. ECHT SUPER VET. Alleen over een grote rievier lag een boomstronk, maar geen leuning ofzo. Moest gewoon balanceren...
De trail was ook super gevarieerd, soort duinlandschap, strand, dikke jungle, grote rotsen waar je overheen of tussendoor moet, riviertjes, watervallen echt super super super mooi! Maar als we rond 16:30 weer terug zijn voelen we onze knieen wel.

Nu kunnen we inchecken in het hostel en dan even eten in het 'restaurantje' daar zitten allemaal NLers. Het stikt ervan. Kunnen we al vast wennen als we weer thuis zijn. Dan begint het ook te stort regenen. En terwijl we lekker zitten komt er een groep apen voorbij. Hebben we super ver de jungle ingelopen, geen aap gezien, zitten we gewoon bij het hoofdkwartier, komen ze voorbij...

We zijn allebei kapot en gaan vroeg naar bed.

3 augustus
Tot 9 uur geslapen, rustig ontbeten en dan gaan we nog een trail lopen vandaag. Die trail die we gister gelopen hebben die word maar heel weinig gelopen, maar de trail die we vandaag lopen is kort en super druk, ook met mensen die maar even een dagje komen. We lopen nog geen 10 minuten en we zweten ons weer tepletter. Het is maar een kort trailtje naar een mooi strandje. Daar zitten ook weer makaken. En nederlanders...
Op de terugweg zien we nog Neusapen van super dichtbij. We zitten heel stil al een tijdje te kijken (gelukkig even geen andere (lawaaiige) mensen in de buurt) en dan komen ze op 3a 4 meter voorbij. Eentje kijkt me recht in de ogen aan en ik zwaai. Dan lacht ie me keihard in me gezicht uit. Of iets dat daar in ieder geval op lijkt... :)

Als we terug zijn, zijn we toch wel moe en besluiten we om na de lunch maar terug te gaan. Tijdens de lunch zitten er nog een hele zooi makaken rond het hoofkwartier en restaurant. Deze zijn super brutaal en stelen bij sommige mensen het eten van hun bord.

We hadden met 2 pizzabakkers afgesproken om de boot terug te delen, want deze is vrij prijzig, maar ze hebben ons genaaid en blijken vanmorgen vroeg al naar huis gegaan te zijn. Stomme spaghetti snijders...

Terug in Kuching kunnen we nog even naar de laatste avond van de Regatta is wel leuk, want je kan allemaal lekker eten op straat.

4 augustus
6:30 de wekker snel ontbijten en met de bus naar Semenggoh. Dat is een rehab center voor Urang Utangs. Om 9h worden ze gevoert en daar kan je dan naar kijken. Je verwacht dus een hokje enzo, maar nee. Het is gewoon een stuk Jungle waar Urang Utangs die ze opvangen in het 'wild' leven. Er zit geen hek omheen en ze kunnen gaan en staan waar ze willen. Er zijn 12 Urang Utangs opgevangen en er zijn er ook al 12 geboren. Het gaat dus eigenlijk heel goed en het terein word een beetje te klein. Dan is er in een periode als deze (als er geen fruit aan de bomen zit) te weinig eten voor iedereen. Dus daarom worden ze bijgevoerd. Ze kunnen hier dus op af komen, maar dat hoeft niet. Er word niet gegarandeerd dat je ze ziet.
Wij zijn er vrij vroeg en dus als eerste, maar dat duurt niet lang. We wachten een beetje rond het info centrum en dan zien we al de eerste Urang Utangs hoog in de bomen zitten. Echt zo vet!
Om iets voor 9h zijn er zo'n 100 mensen, maar wij staan vooraan. We krijgen een korte briefing, waarin verteld word dat we zo de jungle in gaan en dat de apen van alle kanten kunnen komen en dus ook over je heen kunnen zeiken.
Dan gaan we naar binnen en kunnen we op een soort platform wachten, maar er zitten al 4 Urang Utangs op ons te wachten. Het dominante mannetje komt ook nog even langs en dan schiet de rest weg. We mogen maar een uurtje er zijn anders wennen ze te veel aan mensen. Op de terugweg zitten er nog 3 urang utangs boven het pad te eten. Eentje daarvan is pas 24dagen oud. Echt zo klein en zo lief. ECHT HEEL INDRUKWEKKENDE BEESTEN.

's Middags gaan we nog even shoppen en eten. Echt super lekker gegeten! En dan onze tas inpakken.

5 augustus
Lekker uitslapen en na het ontbijt gaan we naar Fort Margarita. Weer met een bootje over de rivier (dit ga ik nog missen) en dan een stukje lopen. Echt een super klein fortje waar niks meer mee gedaan word. Je kan er in en je kan er omheen lopen. Daar zou ik wel in willen wonen. In een torentje hangen nog (echte)doodskoppen in een rieten netje. Heb hier al meer van gezien, maar weet nog niet echt precies wat het betekend. Zal wel iets ritueels zijn.

In het museum bij de Niah Grotten, hadden ze alleen een replica van het doodhoofd dat ze gevonden hadden. Maar ze zeiden dat we in Kuching het echte doodshoofd konden zien in het kantoor van het museum. Dus wij naar het museum. Rondvragen, eindelijk de juiste persoon te pakken. Zegt ie dat de doodshoofd in het kantoor van de directeur staat en dat de directeur net gister voor een week naar Miri is. Het is niet mogenlijk om de doodskop te zien....

En nu dus dit aan het schrijven... Vanavond met het vliegtuig weer naar Kuala Lumpur. Alleen nog maar terug nu... aftellen....

BYE BYE BORNEO kom zeker nog een keer terug hier!