een paar daagjes langer...

Half Januari

Voor 2 nachten zijn er nog 2 andere Couchsurfers. Een Fransman en een Deense. Een slaapt er bij Merwin een bij zijn neef Kenneth. Merwin heeft nachtdienst dus die slaapt overdag.

Ik heb nog cricket gespeeld op een veldje 'ergens in Mumbai'. Er kwam een hele groep kinderen/jongeren op ons afgerend en we moesten meedoen, maar de fransman en deense durfde niet (ze gooien die bal kei hard op je af) dus deed ik het maar.

Ik heb nog een pakketje naar huis gestuurd. Eerst het postkantoor vinden. Naar binnen. In de rij voor een willekeurig loket. 'Dit moet naar HOLLAND?' Naar volgend loket verwezen, in de rij, 2 voordringende mensen hun op hun plaats wijzen, weer: Dit moet naar HOLLAND. Je moet een envelop hebben. Waar? Buiten. Dus ik naar buiten, heen en weer verwezen, geen enveloppen. Ergens kunnen ze het inpakken in linnen. Dat gedaan. Weer naar binnen, doorverwezen, naar ander gebouw, naar 3de verdieping, doorverwezen naar verschillende personen IN DEZELFDE KAMER! Formulieren ingevuld, met paspoortnummer en al. Toen moest alles weer uitgepakt en gecontroleerd worden door een man. (Er waren andere mensen met vaten met een of andere vloeistof, en dat was allemaal gesealed en moest open en die zelfde man moest er dan aan ruiken) Dan moet het weer dicht gemaakt worden, stempel erop, weer terug naar die man die gecontroleerd heeft. Hij moet handtekening erop zetten, dan moet weer terug naar de stempel man die op iedere hoek een 'zegel' moet maken. Dan weer naar het loket waar ik het formulier gehaald had, en betalen. Het verzenden kost me 3x zoveel als het paketje...

27 Januari
Vandaag naar de kermis geweest aan de overkant van de straat. Er staat een reuzenrad en die draaid heel hard. Dat heb ik nog nooit gezien. Lijkt wel of ie is opgevoerd.
’s Avonds komt Rick. Ik heb hem in Bratislava ontmoed en later in Sofia. Ik wist dat hij ook op weg is naar India en we hebben via de mail contact gehouden. Ik heb geregeld dat hij ook bij Merwin kan slapen.

28 Januari
Ik zou eigenlijk vandaag naar het zuiden vertrekken, maar heb even met Rick overlegt en hij wil ook naar het zuiden. Dus als hij maar een paar dagen in Mumbai blijft, dan wacht ik wel en kunnen we samen reizen.
We gaan naar ‘downtown’ en lopen een beetje rond om dingen te regelen voor Rick. Ik probeer nog steeds mijn Turkse Lira te wisselen, maar dat blijkt nergens te kunnen. Als we naar de kust willen lopen belanden we in een achterwijk/sloppenwijk. Best fasinerend. We lopen door donkere steegjes en het lijkt steeds net alsof we iemands ‘woonkamer/huis’ binnen lopen. Maar de mensen wijzen vriendelijk de weg door dit labirint en we komen bij de kust de hevig vervuild is. We lopen een beetje rond, mensen willen op de foto, er zit iemand te poepen en er staan mensen te plassen... Overal licht afval.
’s Avonds lopen we over Colaba street. Dat is zegmaar ‘Damrak’ in Amsterdam. Hier zie je alle touristen. We worden aangesproken door een gast met oranje haar. Een beetje een populair figuur. Hij is een scout en zoekt ‘blanken’ die in een Bollywood movie willen spelen. Ik heb hierover gelezen, maar ja je weet niet wie je kan vertrouwen. Hij zegt dat ie over een paar minuten met een duitse journalist heeft afgesproken, die een verhaal over hem gaat schrijven. Hij kan bevestigen dat het echt is. En ja, Jorg heeft een artikel over ‘Polo’ (zo heet ie) gelezen en gaat er nu een uitgebreid verslag van maken. We krijgen Polo’s kaartje en moeten de volgende morgen om 7h in het Hyatt hotel zijn.
We drinken nog een biertje met Jorg en dan proberen we vroeg te slapen want we moeten vroeg op.

29 Januari
Om 6:30 beld Polo of we al wakker zijn. We hebben geluk, want Merwin woont vlak bij het Hyatt hotel. Anderen moeten helemaal van het zuiden (downtown) komen. Als iedereen er is gaan we naar de achterkant van het hotel. Daar krijgen we ontbijt. Best uitgebreid. Rijst met allerlei sausen veg. of kip, sandwiches met ei of jam.
Dan moeten we wachten, wachten en wachten. We zijn met zijn achten. 3 australiers, 2 engelsen, 1 duitse, Rick (usa) en ik. Ik ga naar binnen in het hotel omdat ik naar de WC moet. Het is een westers toilet, dus ik ga er even heerlijk voor zitten. Dat is namenlijk al een tijdje geleden. Mis alleen mijn krantje. Als ik terug kom is iedereen al aan het omkleden. We moeten pakken aan want we zijn advokaten. Maar ja voor zulke langen mensen is het best lastig om passende pakken te vinden. Dus ik probeer een paar pantalons, maar er is geen pak dat past, dus krijg ik een grijze broek en een zwarte blazer. Mooie stropdas om het af te maken. Als alles past, moet ik het weer uittrekken omdat het gestreken moet worden.
Dan gaan we naar binnen en moeten we weer wachten, wachten en wachten. We kunnen gratis koffie en thee drinken en koekjes eten.
Ze zeggen dat ik mijn baardje eraf moet scheren, maar dat wil ik niet. HET DUURDE ME 2 MAANDEN OM DAT TE LATEN GROEIEN. Het moet eraf, we moeten als zakenmannen lijken en die zijn glad geschoren. Ik zeg dat we in NL ook zakenmannen met baarden hebben, maar hij moet eraf. Ik krijg een scheermesje en word naar de wc gestuurd. Maar ik weiger. Dan mag ik niet meedoen zeggen ze. Dan geef ik het op en wil me gaan scheren. Er komt een andere gast, die vraagt of ik het echt niet wil. NEE. Dan hoeft het niet... beetje vreemd. Maar mijn haar is te stekelig, dus dat moet glad...met een scheiding aan de zijkant. Dus er komt zo’n make-up figuur mijn haar doen...
Om 13h kunnen we eindelijk de set op. Het is een converentiezaal met een grote zwarte tafel. Ik heb nog de fantasie dat we daaraan moeten zitten om te vergaderen. Maar natuurlijk niet, wij moeten aan de zijkant op een paar stoelen zitten met een map, net doen of we aantekeningen maken.
Er word van alles geregeld, de camera moves worden geoefend en wij moeten vooral wachten. Maar het is wel leuk om alles een keer van deze kant te bekijken. Dan op het allerlaatst als iedereen zit, komen de 3 ‘grote’ acteurs binnen. We hebben het over de ‘brad pitt’ van Bollywood.
Het gaat om een scene van ongeveer 2 minuten, maar hij word van alle kanten geschoten en alles moet steeds opnieuw. We zouden tussen 13h en 16h klaar zijn. Maar het word 19h. We krijgen nog een lunch en dan als alles achter de rug is krijgen we onze 500Rupees (= 9 euro)
We vragen of Polo morgen weer mensen nodig heeft en ja. We kunnen kiezen tussen iets op het strand of met 50 supermodels in een zwembad... de keuze is snel gemaakt!

30 Januari
We moeten om 6:30 downtown zijn. Dus om 5h op en met de ricshaw naar het station, dan met de trein naar het zuiden, dan nog een stukje lopen. Er staan meer dan 20 ‘blanken’ en maar 2 daarvan (een canadees en een israelier) gaan met ons mee. De rest gaat naar een andere set.
We moeten een uur met de ferry naar het zuiden. We zien de zon’s opgang en het is best koud met de wind. Dan worden we met een jeep opgehaald en is het nog 20 minuten naar het resort. Dit is de eerste keer dat ik het landschap van India zie. En het is schitterend!
Eerst ontbijten dan omkleden, maar we hoeven deze keer niet zo lang te wachten. Ik krijg een zijden lange broek en een roze blouse. De rest krijgt een korte broek. Dan gaan we naar het zwembad en daar staan alle modellen! Zo’n 15 russische, oekrainse en spaanse modellen en nog veel meer Indiese modellen.
Dan moeten de shirts weer uit en moeten we als ‘blanken’ gewoon een beetje in het zwembad hangen en net doen of we het naar ons zin hebben. We mogen niet naar de modellen kijken die om heel het zwembad op de rand staan te dansen... Het water is best koud, dat is het enige nadeel... :)
We hangen een beetje in en rond het bad, krijgen een goede lunch, ’s middags moeten we een beetje rondlopen met een volleybal en verder is het gewoon chillen in de zon. Dit is trouwens de eerste dag dat ik wolken zie in India.
Als we ’s avonds weer terug gaan, ‘vergeet’ ik mijn roze blouse uit te doen. We gaan weer met de jeep naar de boot en op de terugweg zien we de zon in de zee zakken. Als we weer in Mumbai zijn cashen we onze 500Rupees.


31 Januari
Op donderdag heeft Kenneth altijd vrij. Kenneth is de neef van Merwin en werkt als journalist. Sinds gister slapen er 2 Noorse dames bij hem. En hij neemt ons mee voor een tour door het centrum. ’s Avonds eten we bij een Iranier, dat is echt goed eten. Tijdens deze trip heb ik ontdekt dat eten mijn hobby is.
Dan gaan we naar Bandra, dat is een wijk van Mumbai waar alle expats en rijke mensen wonen. Hier is het uitgaans leven. We ontmoeten nog meer mensen en als alles dicht gaat belanden we bij Blake (USA) thuis. Waar we verder drinken.
1 Februari
Beetje chillen en ’s avonds met een groep naar het strand. Daar ontmoeten we Sophia (USA, woont in China). Zij slaapt ook een nachtje bij Merwin.

2 Februari
Ik probeer eigenlijk al een week naar Elephant Island te gaan. Dit is het eerste punt waar de engelse aan (ei)land kwamen. Er zijn hier grotten met sculpturen van 1400 jaar oud en Elephant Island staat op de World Heritage lijst. Vandaag komt het er dan eindelijk van. Samen met Sophia moeten we een uur op de boot en daar ontmoeten we de 2 Noorse. Voor lokale mensen is de entree 10Rs voor touristen is het 250Rs. Je krijgt wel een gratis gids.

3 Februari
Omdat we morgen vertrekken hebben we een soort ‘afscheids-dinner’. Tijdens het afrekenen horen we dat vandaag het Mumbai International Film Festial begonnen is. Dus ik besluit nog een week te blijven.
4 Februari
Vandaag een filmpas gehaald (100Rs) en films gekeken. Met deze pas kan je heel de week films kijken. Het is een festival voor Documantaires, Shorts en Animatie.
’s Avonds nemen we een ricshaw omdat er geen bussen meer rijden. Halverwege zien we hoe er iemand de weg probeerd over te steken en vol geraakt word. Hij vliegt door de lucht en schreeuwd hard. Hij beland 2 meter van onze ricshaw. Als hij op de grond ligt blijft hij schreeuwen ik korte stoten. Lijkt mij een goed teken, hij is niet dood. Als snel staat er een groep mensen omheen waaronder ook een figuur in uniform. Onze ricshawdriver vervolgd de weg.

5 Februari
Vandaag een paar interesante films over WWII gezien. Er komt een gast naar me toe die de inmiddels vaakgehoorde vraag: where are you from? Steld. Als ik voor de verandering the Netherlands zeg, vraagd hij welke taal we daar spreken...
Er is ook een Art Festival aan de gang. We nemen even een kijkje, er zijn wel een paar interesante sculpturen, maar het zijn vooral kraampjes die frutsels verkopen.

6 Februari
Vandaag gaan we niet naar het filmfestival maar naar de Bioscoop :). American Ganster. Voordat de film begint verschijnt er op het scherm. Please stand up for the national anthem. De andere 10 mensen die de film komen kijken staan op en dan komt er een videoclip met het volkslied van India.
De film duurt best lang en als ie afgelopen is en we weer naar buiten gaan moet ik weer wennen aan de realiteit. Best raar, dat je door zo’n film van iets meer dan 2 uur, die zich in Amerika afspeeld helemaal vergeet dat je in India bent.
We eten weer bij de Iranier. Er zit een gast die zijn koffie uit zijn kopje op zijn schoteltje giet en dan daarvan opdrinkt.

7 Februari
Op weg naar het film festival zit ik naast iemand in de trein die zit te slapen. Als we er bijna zijn en de bank tegenover ons leeg is valt hij voorover. Hij knalt kei hard met zijn hoofd op de bank.

8 Februari
Vandaag een paar goede ‘classics’ gezien. ‘Glass’, ‘Mirror of Holland’ en ‘Delta Phase I’ van Bert Haanstra een Nederlandse filmmaker.
Tijdens de 2 laatste films komt er een vrouw naast me zitten. Ze komt luidruchtig binnen halverwege de film. En begint tegen me te leunen. Ze lacht op momenten dat er niks te lachen valt en ze praat tegen me. Ik vraag of ze tijdens de film niet tegen me wil praten. Tijdens de laatste film gaat ze gewoon door. Ik leun helemaal naar links tegen Rick aan en zij leunt over mijn leuning tegen me aan. Ze lacht weer als er niks te lachen valt en op andere momenten zit ze uitgebreid te gapen. Ze pakt een pak koekjes en begint lekker te kraken... ze negeerd de vragen of ze wil stoppen met lawaai maken totaal.
Als de film is afgelopen volgt ze ons tot aan de WC in een ander gebouw. Als we terug naar het station lopen blijft ze ons volgen. Ik negeer haar totaal en Rick neemt steeds afscheid. ‘Bye’... ‘Take care’... “Nice to meet you’... ‘Have a nice evening’…’See you’…. Maar ze blijft ons volgen en lachen/giegelen. Als we langs een of ander feest bij een hotel komen, loopt ze daar heen. Waarschijnlijk op zoek naar een nieuw slachtoffer...
’s Avonds weer naar Bandra. Heb afgesproken met Michiel een andere Nederlander die ik 2 weken geleden ontmoed heb. Er komt een andere ‘blanke’ gast naar me toe.Hij vraagt waar ik vandaan kom. Hij heet Frans en komt ook uit NL en dacht dat wij ook NLers waren. Maar hij twijvelde, omdat Rick amerikaans is. Kenneth komt nog en Rick ziet nog wat gasten die hij een paar avonden geleden ontmoed heeft. Als de bar sluit gaan we met zijn alle in 3 ricshaw naar Frans’ zijn huis. We zeggen tegen onze Ricshawdriver dat hij de andere ricshaws moet volgen, maar er rijden er zoveel, dat we ze al snel kwijt zijn. Gelukkig heb ik Michiels telefoon nummer en komen we bij zijn appartement aan. Hij is in november met een Indiase getrouwd en woont samen op een hele verdieping van een appartementencomplex. Het is grappig om met zijn 3en NL’s te praten, voor ons allen is het al een tijdje geleden dat we dat gedaan hebben.
Vlak voordat we weg gaan verteld hij me dat van iedereen die hier nu is, behalve zijn vrouw, hij niemand langer dan 6 uur kent....

--------------------------------------------------------------
Voor degene die het nog niet weten, je kan me stalken op mijn lokale nummer 00919920793821. Mijn NL nummer doet het niet.
Ik heb nog wat fotos online gezet.
http://www.flickr.com/photos/nielsalbers
Als je facebook hebt kan je daar nog meer Bollywood foto’s vinden.
Zal proberen nog wat filmpjes online te zetten http://www.youtube.com/nielsalbers